In Geestman van Dautzenberg gaat een schrijver ‘nadat ie zich enorm stoorde aan de schoenen’ van een date (Eddie Murphy) op het dak een soort vogeltjesdans staan doen, nadat ‘zijn rijen boeken niet wilden spreken’. Het boek leest als een soort mengelmoesje van bekende filmscripts. Geweldige regels zijn spaarzaam, te spaarzaam. Trompetgeluiden over een geweldig […]

Continue Reading